We schrijven 18 december 1909. Wilmington, Delaware (USA) mag zich verheugen in een nieuwe service voor haar telefoon-abonnees. Over de telefoonlijn kan Fonograaf- muziek naar betalende leden worden ‘gestreamd’.
Elke muziek-abonnee krijgt van de telefooncentrale een catalogus met namen en nummers van de aanwezige platen. Wanneer hij muziek wenst te beluisteren, belt hij de afdeling muziek van de telefooncentrale en geeft aan de receptioniste door welk nummer hij graag wil horen. De ‘musical operator’ bevindt zich in de muziekkamer die naast schakelborden langs alle zijden een groot aantal fonograaf-apparaten bevat. De operator sluit een vrije fonograaf aan op de telefoonlijn, legt een plaat op de draaitafel en start de machine op. Aan het eind van het muziekje wordt de verbinding verbroken, tenzij er meerdere verzoeknummers zijn ingediend. Voor elke aanvraag wordt 3 cent gerekend, voor ‘grand opera’ betaalt men 7 cent. Als abonnee kun je van tevoren je muzikale wensen doorgeven, en zo een avondvullend programma opstellen.
Aanvullende diensten worden verleend aan restaurants, cafés en andere publieke gelegenheden in de vorm van betaal-stations. Na inworp van een muntje wordt een selectie van de aanwezige muziek ten gehore gebracht.
Tel-musici kende zo’n 80 abonnees en een veertigtal ‘pay stations’. Maar daar hield het succes dan ook op: Tel-musici is alleen maar actief geweest in Wilmington. Het Telephony magazine meldt dat in april 1912 de service nog beschikbaar is….